هدف: آشنایی با واقعیت ها - به فکر فرو رفتن برای چاره اندیشی - آشنایی با دنیا و خواسته ی فرزندان
شرح فعالیت:
روز چهارشنبه در خلال بازی ها و در حالی که فرزندان سرخوش از بازی بودند سؤالاتی در رابطه با بازی در فضای منزل مطرح گردید و کودکان نظرات خود را یکی یکی بیان نمودند.
..... و چه غم انگیز بود فضای گفتاری و احساسی در میان آن همه اشتیاق کودکانه ی بازی و نشاط! .....
هر چند از انتقال شنیده ها نگاه را بغض می گیرد، گلو را درد و دل را تشویش اما مصلحتی تفکر برانگیز قلم را امر به نوشتن می کند و زبان را فرمان گفتن می دهد.
با آن که به هیچ عنوان بطور مستقیم از هیچ کس در مورد میزان بازی با پدر و مادر سؤالی مطرح نگردید اما گویا موضوع مورد بحث انگیزه ای شد تا درد دل ها عقده بگشایند و حرف های دل به زبان آیند.
ما حصل این گفتگوها به اختصار بیان می گردد:
/ در نگاه نخست باید بیان نمود که عناوین بازی های بیان شده از سوی حدود ۷۰ کودک از حیث تنوع، از حدود ۵ بازی تجاوز ننمود و این جای بسی شگفتی ست که در میان این همه ازدحام بازی های هدفمند و این همه کتاب و این همه تحقیقات، چگونه است که خانواده های محترم با فرزندان خود بازی های تکراری و معمول انجام می دهند و کمتر به بازی های هدفمند و یا بازی های با برنامه روی می آورند.
و اما کلام کودکان از زبان خود کودکان:
/ مامانم با من بازی نمی کنه ! .....
/ بابام حوصله ی بازی با من رو نداره ! .....
/ من بابامو کم می بینم ! .....
/ مامان من همه ش تلویزیون می بینه و اصلا به من توجه نداره ! ....
/ بابای من از وقتی میاد خونه همه ش سرش تو گوشیشه ! ....
/ هر وقت به مامانم میگم بیا با من بازی کن منو دعوا می کنه ! ....
/ بابام میگه مگه من هم قد تو هستم که باهات بازی کنم ! .....
/ بابام میگه من بیرون کار می کنم که تو خونه استراحت کنم ! ....
/ بابام میگه همه کارای خونه با مامانه ! ....
/ تازه با من که بازی نمی کنن نمیذارن خودم هم بازی کنم ! ....
/ من هر چی با مامانم بازی می کنم مامانم خسته نمیشه ! ....
/ بابای من خیلی حوصله داره ! .....
/ بابای من که همیشه خوابه ! .....
/ و .....
هر چند این گفتگوها غم انگیزند اما نیاز به دقت و بررسی دارند و امید است که تلنگری باشد تا بیش از پیش با کودکان خویش بازی کنیم.
واحد مشاوره به قطع یقین می داند که خانواده های محترم وقت مناسبی به بازی اختصاص می دهند اما واقعیت این است که کودکان نیازشان بیش از توان و حوصله ی ماست و این امری ست که می توان با مشورت، همفکری و مشاوره گرفتن آن را به تعادل رساند.